Homo-poster

Ricardo Abbaszadeh’s poster met de tekst: ‘ik heb niets tegen homo’s zolang ze maar niet zichzelf zijn’, moet een eyeopener zijn in de strijd tegen schijnacceptatie van homo’s in Nederland, (de Stentor, 21 april).

Maar meneer Abbaszadeh heeft in de verste verte niet in de gaten dat het probleem juist wordt veroorzaakt omdat er een groot verschil is tussen ‘jezelf’ zijn, en het praktiséren van geaardheid. Bovendien geeft hij het zelf al aan als hij zegt: ‘mensen vinden het prima dat ik homo ben, als ik maar niet op zo’n mal bootje in Amsterdam sta te dansen.

En dat is nu precies de kern van het probleem: homo zijn dat praktiséér je niet, maar dat bén je, of je bent het niet! Homo’s plaatsen zich juist in een uitzonderingspositie door als malloten op dat bootje in Amsterdam te gaan dansen. Een positie die ze dus eigenlijk helemaal niet willen innemen omdat ze ‘normaal’ willen lijken? Hoe tegenstrijdig is dat? Ooit een ‘hetero-pride’ gezien? Ik niet!

Doe normaal, en buit je geaardheid niet uit. Dan weet ik zeker dat betonscharen gewoon weer worden gebruikt voor het doel waarvoor ze gemaakt zijn!

Eindtoets basisscholen

Sinds 1995 is het schooladvies van de basisschool leidend in de beoordeling voor het vervolg op de middelbare school. Belangrijk omdat het kind beoordeeld wordt over de gehéle basisschoolperiode, maar de Onderwijsinspectie denkt daar blijkbaar anders over.

Het resultaat van de eindtoets is een tweede gegeven, en middelbare scholen mogen de toelating dan ook niet meer laten afhangen van het resultaat van deze eindtoets. Dat dit systeem aan alle kanten faalt blijkt wel uit de reactie van de Onderwijsinspectie waarin zij zich zorgen maakt omdat niet véél meer schooladviezen worden bijgesteld naar aanleiding van de uitslag van de toets. De toets die juist géén doorslaggevend effect meer mag hebben omdat het een momentopname betreft, moet nu in een keer weer een doorslaggevend effect krijgen?

Het lijkt er op alsof de Inspectie van het Onderwijs haar eigen systeem niet begrijpt! Bovendien worden er op dit moment vijf verschillende toetsen gebruikt die het systeem nog ondoorzichtiger maken.

Een beoordeling over de gehéle basisschoolperiode mag dus wat mij betreft gewoon gehandhaafd blijven!

Betonschaar

Het ‘betonschaarincident’ ligt nog niet zo heel ver achter ons. Mannen lopen als protestactie tegen dit incident hand in hand over straat, en veel jongeren gebruiken ‘homo’ als scheldwoord om hun ongenoegen over een ander te betuigen.

Zijn we wérkelijk zo tolerant in dit land? Ik denk dat er iets wezenlijks over het hoofd wordt gezien in de maatschappelijke discussie rondom deze problematiek. Want, blijkbaar zijn er maar twee varianten: óf je accepteert dat homo’s hand in hand lopen, óf je ramt ze in elkaar, al of niet met een betonschaar.

Maar er is een zeer grote groep die sinds mensenheugenis, (en niet alleen vanuit christelijke traditie), is opgegroeid met het feit dat seks tussen twee mannen of twee vrouwen nou eenmaal niet van oorsprong de bedoeling is geweest. En dat betekent niet dat je daarom homo’s onmiddellijk in elkaar moet rammen met een betonschaar omdat zij anders zijn dan anderen.

Het zou de maatschappelijke discussie enorm sieren om ook deze groep een klankbord te geven zodat de kwaadwillenden onder hen minder geneigd zijn om naar die betonschaar te grijpen...

Turkije

Het conflict tussen Nederland en Turkije n.a.v. de komst van Turkse diplomaten om hier te lobbyen om meer macht voor Erdogan te genereren, hebben we o.a. te danken aan ons eigen nationaal beleid in de afgelopen decennia.

Nederland haalt in de jaren ’50 van de vorige eeuw (Turkse) gastarbeiders naar Nederland zonder daarbij na te denken over de gevolgen die dit (decennia later) zou kunnen hebben voor onze hedendaagse ontwikkelde rechtsstaat en vrijheden. Sterker nog, kernbegrippen als democratie en vrijheid van meningsuiting worden nu bij de Turken gebruikt als argument, en bij de Nederlanders juist als tégenargument. De Nederlandse regering wil geen lobby in Nederland voor het huidige regime in Turkije, en de Turken zien de actie van de Nederlandse overheid als schending van de democratie die ons land zo hoog in het vaandel heeft staan.

Geen wonder dat nu de zaak op scherp staat. Beide partijen verdienen geen schoonheidsprijs als het gaat om wederzijds respect. Nederland en Turkije staan voor een belangrijke taak, en verantwoordelijkheid, om nu te voorzien in een diplomatieke oplossing.

Zwarte Piet

Zowel columnschrijver Özcan Akyol(de Stentor) als kinderombudsman Margrite Kalverboer hebben, in hun visie op de Zwarte Piet-discussie, in het geheel niet in de gaten dat niet Zwarte Piet zélf het probleem is, maar de manier waarop er in Nederland gewicht wordt gelegd in een onschuldig Sinterklaas-icoon.

Het feit dat zwarte kinderen zich gediscrimineerd voelen door opmerkingen uit hun omgeving, vooral rondom het Sinterklaasfeest, ligt verscholen in de negatieve lading waarmee tegenstanders van Zwarte Piet al een aantal jaren geleden de discussie zijn gestart, en verband zijn gaan leggen met de slavernij uit het verleden. Als er niemand over zou zijn begonnen zou in geen enkel kinderbrein het ook maar in de verste verte zijn opgekomen om in Zwarte Piet een karikatuur te zien van discriminatie en vernedering. Bovendien zijn het niet de kínderen, maar de volwássenen die er een probleem van maken, aldus reacties van de kinderen in het rapport van mevrouw Kalverboer.

En een alternatieve Piet is écht geen oplossing om voor- en tegenstanders tot bedaren te brengen, integendeel, want het is olie op het vuur gooien en alleen maar symptoombestrijding. Bovendien is het hoogverraad want Zwarte Piet hóórt bij Nederland, en hóórt bij onze cultuur!

Je kunt onmogelijk de ‘Zwarte Piet’ bij onze nationale held zélf neerleggen.

Orgaandonatie

Een schertsvertoning noem ik het, de verplichte orgaandonatie. Nee, niet verplicht, zegt Pia Dijkstra, want als je je organen niet af wilt staan kun je dat gewoon aangeven.

Maar daar gáát het helemaal niet om! Het gaat erom dat de overheid, zonder het je eerst gevraagd te hebben, je het recht ontneemt om over je eigen lichaam te beschikken! En dit is nog maar het begin, want wanneer komt de verplichte zaaddonatie, of het verplicht afstaan van ledematen, en/of geslachtsdelen? Straks ben je achttien en dan ben je in principe je hele lichaam al kwijt, zonder dat je ook maar iets gevraagd is!

En, met alle respect, maar alle argumenten die worden aangedragen door de voorstanders van dit wetsvoorstel kunnen regelrecht de prullenbak in. Het redden van mensenlevens kun je nooit goedpraten als er een dergelijk besluit van de overheid aan vooraf is gegaan.

Ik sta mijn organen sowieso niet af. In een wereld waar artsen beïnvloedbaar zijn door bonussen van farmaceuten, en waar orgaanhandel hoogtij viert, blijf ik graag zélf baas over mijn eigen lichaam zonder dat er eerst een keus voor mij gemaakt is. Aan mijn lijf geen polonaise!

Sponsorgeld artsen

‘Artsen krijgen veel geld van de farmaceutische industrie’, (Volkskrant, 3 september). De keus voor een geneesmiddel ligt niet bij de patiënt, maar begint bij de pen van de dokter, zo blijkt uit onderzoek van verzekeraar VGZ.

Dat maakt artsen dus interessant als marketingobject en ontvangen ze hoge bedragen van de industrie, in ruil voor het voorschrijven van hun medicijnen. Niet onze gezóndheid heeft dus de hoogste prioriteit, maar de portemonnee van de arts. En maakt niet uit of je nu hoofdpijn hebt of kanker, het liefst kanker natuurlijk want daar wordt het meeste aan verdiend!

En de politiek kijkt passief toe langs de zijlijn, en maakt zich dus bondgenoot van dit ethisch onverantwoord spel. Want geld, dat hard nodig is om de kwaliteit van de zorg weer een béétje gezicht te geven in Nederland, blijft natuurlijk op deze manier in het verkeerde circuit circuleren.

Natuurlijk wast internist Eric Stroes, die in de top 25 staat van de grootste graaiers, zijn handen in onschuld. Maar uit onderzoek van ziektekostenverzekeraar VGZ blijkt dat hij de meest dure cholesterolverlagers voorschrijft geproduceerd door Amgen en Sanofi, die vorig jaar ruim € 32.000,00 op zijn bankrekening heeft bijgeschreven.

Stinkt dat, of stinkt dat niet?